เครื่องดนตรีพื้นเมืองอีสานที่ใช้บรรเลงกันมาตั้งแต่อดีตมีหลายประเภทหลายชนิด ทั้งที่กำลังอยู่ในความนิยมและที่กำลังจะสูญหายไป เนื่องจากเครื่องดนตรีที่มีระดับเสียงไม่พอแก่การดำเนินทำนอง จึงขาดความนิยมลงไปทีละน้อย ๆ และคงจะสูญไปในที่สุด ในทางตรงกันข้าม เครื่องดนตรีที่มีระดับเสียงมากพอและมีระดับเสียงคนละชนิด ก็ได้รับการปรับปรุงให้มีขนาดกะทัดรัดสวยงามและมีความทนทานมากขึ้น มิหนำซ้ำยังได้ปรับปรุงระดับเสียงที่ยังขาดเพื่อใช้บรรเลงเพลงต่าง ๆ ได้กว้างขวางขึ้นไปอีก เพื่อความเข้าใจในดนตรีอีสานเหนือ จึงแบ่งเครื่องดนตรีออกเป็นประเภทต่าง ๆ ดังต่อไปนี้
- ประเภทเครื่องดีด ได้แก่ พิณ
- ประเภทเครื่องสี ได้แก่ ซออู้ ซอไม้ไผ่ ซอปี๊บ
- ประเภทเครื่องตี ได้แก่ โปงลาง
- ประเภทเครื่องเป่า ได้แก่ แคน โหวด ปี่ผู้ไท สะไน หึน
- ประเภทเครื่องประกอบจังหวะ ได้แก่ พิณเบส กลองหาง กลองตึ้ง กลองเส็ง ไหซอง หมากกั๊บแก้บ ฉาบใหญ่ ฉาบเล็ก ฉิ่ง ขอลอ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น